25 września 2022 r. w wieku 89 lat zmarł Stanisław Prus, nasz emerytowany nauczyciel, który przepracował w żakowskiej szkole 21 lat, z czego 13 pełnił funkcję jej dyrektora.
Ś. P. Stanisław Prus urodził się 11 listopada 1932 r. w Transborze. W siódmym roku życia rozpoczął naukę w tamtejszej szkole podstawowej, a podczas okupacji niemieckiej uczęszczał na tajne komplety. W szkole w Transborze ukończył 7 klas.
W 1945 r. wstąpił do Gimnazjum Ogólnokształcącego w Siennicy, gdzie w 1949 r. zrobił tzw. małą maturę. W 1951 r. ukończył Liceum Pedagogiczne w Gostyninie, dokąd została przeniesiona siennicka szkoła i został naznaczony na stanowisko nauczyciela w Gąbinie. 01 stycznia 1955 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole podstawowej w Rządzy. Od września 1955 r. do września 1964 r. był kierownikiem szkoły w Pustelniku, a przez kolejne 6 lat – kierownikiem szkoły w Starogrodzie. W tym czasie uczęszczał do Studium Nauczycielskiego w Grodzisku Mazowieckim na kierunku fizyka z chemią, które ukończył w 1970 r.
01 września 1970 r. został kierownikiem, a potem dyrektorem szkoły w Żakowie. Panu Dyrektorowi Stanisławowi Prusowi udało się znacznie poprawić warunki nauki w żakowskiej szkole mieszczącej się wówczas w pałacu. W 1975 r. wymieniono pokrycie dachu szkoły, co uratowało budynek na kolejnych kilkanaście lat. Budynek wielokrotnie był jeszcze remontowany, niemałym wysiłkiem rodziców, a Pan Prus pracując potem już na rzecz naszej siennickiej gminy, zawsze pamiętał o swojej żakowskiej szkole i jej potrzebach.
01 października 1975 r. otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, a w ocenie jego pracy w 1978 r. czytamy, że na szczególne uznanie zasługuje „praca na rzecz wsi, którą zyskuje sobie wysoki autorytet wśród miejscowego społeczeństwa”.
Ś.P. Stanisław uczył fizyki, chemii i PO. Lekcje charakteryzowały się właściwą dyscypliną i atmosferą pracy. Lekcje fizyki i chemii cechowała duża ilość doświadczeń, które stanowiły wielką atrakcję dla dzieci i pomagały im w opanowaniu materiału. Dyrektor Prus cieszył się należytym szacunkiem wśród rodziców, ale wzbudzał też respekt wśród samych uczniów. Dbał o dobrą atmosferę w pracy i serdeczne relacje pośród nauczycieli, do grona których należała również jego małżonka, pani Krystyna.
W 1984 r. odszedł na emeryturę po przepracowaniu w zawodzie nauczycielskim 33 lata, ale nie chcąc tracić całkowitej łączności ze szkołą, rok rocznie wnioskował jeszcze do ówczesnego Wydziału Oświaty i Wychowania o możliwość zatrudnienia na część etatu przez lata kolejne. I tak aż do roku 1991. Jako emeryt, poza chemią, fizyką i PO, prowadził też lekcje techniki i wych. fiz.
Dyrektor Tadeusz Gnoiński podsumowując coroczną pracę pedagogiczną swoich nauczycieli, w 1987 roku napisał, że Ś.P. Stanisław „zawsze służył radą i pomocą młodszym kolegom, zarówno w sprawach dydaktycznych, jak i organizacyjnych. (…) Szczególnie wyróżnić należy koleżeńską postawę i zdyscyplinowanie oraz zrozumienie problemów szkoły i pomoc dyrektorowi w trakcie ich rozwiązywania.”
Tymczasem, w środowisku od dawna dojrzewała myśl, by radykalnie zmienić warunki nauki i pracy w żakowskiej szkole. Jak wielokrotnie podkreślał dyrektor Stanisław Prus, nowy budynek szkoły udało się pobudować dzięki niespotykanemu zaangażowaniu społecznemu rodziców i mieszkańców Żakowa oraz olbrzymiemu wysiłkowi finansowemu Gminy.
Kiedy w 2009 roku powierzono mi stanowisko dyrektora szkoły w Żakowie, on od pierwszych dni wspierał mnie i szczerze mi dopingował. Żakowska szkoła zawsze mogła liczyć na jego wsparcie, zainteresowanie i dobrą radę, a Pan Dyrektor Stanisław Prus nigdy nie szczędził nam wszystkim ciepłych słów i serca. Przyglądał się uważnie moim pomysłom, dopytywał o relacje w gronie nauczycielskim, zaangażowanie rodziców, ale też o współpracę z organem prowadzącym, wiedząc jak istotna jest to zależność.
Dodawał mi pewności siebie, wierząc we mnie i doceniając moje starania. Wraz z małżonką, pojawiał się na wszystkich szkolnych uroczystościach, na które był zapraszany i widać było szczerą radość z tych spotkań. Chętnie zabierał głos na tych uroczystościach niezmiennie dobrze nam życząc. W 2014 roku po odrestaurowaniu Pałacu w Żakowie, pojawiliśmy się tam z okazji Święta Edukacji. Jego opowieściom, anegdotom i wspomnieniem nie było końca. Był duszą towarzystwa i prawdziwym gawędziarzem. Tematów do rozmowy nigdy nam nie brakowało.
Kiedy w 2017 roku organizowany był Jubileusz 100-lecia szkoły, wraz ze swoją małżonką p. Krystyną, zaangażowali się w przygotowania do tej uroczystości. Pomogli mi spisać historię naszej szkoły, ale też spotkali się z młodzieżą, opowiedzieli o swoich szkolnych perypetiach z uczniami, o tym jak wyglądała szkoła i warunki do nauki i pracy w latach 70-tych oraz o tym, jak oboje – ramię w ramię – zabiegali o ich poprawę w latach kolejnych.
Ten piękny Jubileusz był też okazją do przywołania pamięci o zdarzeniach i ludziach, współtworzących dzieło, którego kiedyś zostaliśmy spadkobiercami, a teraz mamy możliwość zapisywać jego kolejne karty.
Był to też moment na najszczersze podziękowania i słowa uznania dla Ś. P. Stanisława Prusa za jego oddanie, wsparcie i wierną obecność – on wiedział doskonale, czym ta szkoła jest dzisiaj dla nas, kim dla nas są nasi uczniowie i jak wielką wartość stanowi dla wszystkich to wspólne dobro, jakim jest SZKOŁA.
Była to piękna okazja do wspomnień, które choć minione zawsze pozostają w pamięci, chociaż czas je porządkuje i wartościuje, to jednak niezmiennie dodaje im blasku. Trudno bowiem być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część swojego życia…
Ś.P. Stanisław nigdy obojętny nie był, a nasza szkoła zajmowała w jego sercu i pamięci miejsce szczególne.
Chcemy odwdzięczyć się tym samym i na zawsze zachować w pamięci Człowieka, który zostawił część swojego życia w Żakowie.
Cześć Jego Pamięci!
Dyrektor Publicznej Szkoły Podstawowej
im. Zawiszy Czarnego w Żakowie
Anna Duszczyk
